- пушто
- I Г. пу́шты1. толокно (мука и кушанье). Шӱльӧ пушто овсяное толокно.□ Йыван кува мунымат кӱктыш, пуштымат лугыш. «У вий». Йываниха и яйца сварила, и толокно замесила. Шӱльым пушто ышташ кучылтыныт. Из овса делали толокно.2. в поз. опр. толоконный, толокняный; приготовленный из толокна. (Оксиня кува:) Шолаш пурымеке, пушто немырым лугалте. А. Волков. (Бабка Оксиня:) Как закипит вода, замеси кашу из толокна.◊ Пуштым шолташ пыхтеть (о звуке, издаваемом ежом) (букв. варить толокно). (Шоҥшиге) Валям ужын, эреак пуштым шолташ тӱналеш. М. Якимов. Ежонок каждый раз, как только увидит Валю, начинает пыхтеть (букв. варить толокно).II Г. пу́шты анат. желудок. См. мӱшкырвушто
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.